Filmkveld

SECRETERIAT for alle penga...

eg grin og blir veldig glad i gode hestefilma!! 

Takknemlig

I måro reiser eg til Minnesota for å feire THANKSGIVING!! Såååå giiiira på å reise tilbake til drømmelandet mitt!! haha!! Skal treffe Maria Solveig for første gang, Jay som er gifta seg med Raina og så får eg kjenne kulde! Ekte kulde...  -10C som skal herje i ansiktet mitt! Tjihi!! 

Så mykje godt å spennande som skjer om dagen! Herlig å være i livet i ei tid som denne. Var på business møte i går og velsigna ei bedrift her i Redding! Blei så inspirert til å leva ut 100% alt som er i meg. Det er herlig!! 

Må egentlig gjera lekser... men eg har loppe i blodet mitt! Heiane! Føles som om eg sitt på kanten av preikestolen og skal til å hoppa i strikk...eller...da blei et dårlig bilde...så da føles heller som om eg sitt oppe i et helikopter og skal hoppa i strikk derifrå... men den følelsen har eg ikkje hatt heller... men... du skjønner tegninga... 

Så frå hjarterota vil eg takka deg for at du heier på meg i denne berg-og-dal-bana eg er med på dette året!! Kjempe gøy og spennande og skummelt og kick...! 

SKYPE er ein velsignelse!!

Ord er kraftfulle!

Spørsmålet har blitt lansért via mange av mine Facebook-venner. Mange sarkastiske responsa har blitt publisert og ei håndfull seriøse tilbakemeldingar. 

Folk sin respons har fått meg til å tenke på spørsmålet sjølv. Det har fått meg til å sette meg ned med pennen i hånda og den blå skriveboka framom meg: Kva tenkte egentlig Gud då Han skapte meg...? 

Han skapte meg livsglad, kreativ og med inspirasjon til å skape. Han skapte meg med livsgnist. Motivasjon til å trene og til å inspirere andre. Han har skapt meg med stort hjerta fyllt av kjærlighet som reflekterer Guds kjærlighet... 

For å vere heilt ærlig opplevdes dette som om det var min egen fantasi som skreiv ned alle dei positive orda på arket. Fokuset var dei orda som eg blei glad av. Ord som var positive og konstruktive. I øyeblikket valgte eg å trossa følelsane som tenkte at dette er egoistisk og merkelig, og fortsatte å skriva ned tankane eg fekk. Alle tankane! 

Etterkvart utvikla lista seg til å verte eit skriv som minna om eit brev,  dermed signerte eg skrivet med Pappa Gud, Din Skapar som elsker deg høgt! 

Sykla ned til Starbucks Coffee i går med den mørkeblå notat boka godt plassert ned i veska. Medan eg drakk den ferske Americanoen henta eg fram boka og byrja å bla i sidene. Stoppa opp med 24 oktober og blei overvelda over orda som slo imot meg; Solveig, du er skapt nydeleg! Eg har skapt deg med god humor og eg har skapt deg...  Smilet trena musklane i ansiktet mens eg las meg nedover sida. 

Eg byrja å reflektere tilbake på desse tre vekene: Gnisten til å trene har økt og kreativiteten min er blomstra der eg får meir tru på det eg gjer. Det er skjedd eit skifte i tankemønsteret mitt utan at eg har gått inn for det. 

Fokuset var Gud, kva tenkte du då du skapte meg? Frukten er blitt ein voksande delikatesse! Ord bygger opp og bryt ned, utan at ein nødvendigvis merker det!  

Sommar!?

...av ein eller annen grunn klarer eg ikkje heilt å forstå at me er snart i midten på november... 

– Har ikkje veldig imot den realiteten, der dagens frukost besto av den daglige menyen som blei nytt i sola med ei goood bok på fanget. Tross kvardagens utfordringer er det livsviktig å nyta livet også! 

Elske seg sjølv...

...på tross av...!

Har hatt ein super facinerande dag på skulen. Mange tankar som har surra i hovudet mitt og kjempa om oppmerksomheten. Nokon tankar har våre trivelige og fått meg til å smile, mens store delar av tankane har eg måtta væra bevisst på å ikkje gje oppmerksomhet. 

Så, når eg kom heim, holdt eg på til å eksplodere av irritasjon på meg sjølv. Følelsane mine flagda ikkje på full stang. Så eg lukka døra bak meg for så å være åleine.

Hadde eg vært utanfor meg sjølv, som ein venn, hadde eg valgt å elska Solveig. Eg hadde ikkje kjefta fordi ho var sur og lei, men eg hadde oppmuntra Solveig og valgt å elska ho. Eg hadde gitt ho positiv innflytelse for å hjelpa å klargjera tankane. 

Så...dermed var det berre ein ting å gjere... hente fram speilet og oppmuntre meg sjølv. 

Utfallet var konstruktivt. Kroppen og sinnet blei mykje lettare. Følelsen av å være sur og lei blei panta med fred og følelsen av å være tilfreds. 

Utfallet er gull-verdt. Eit positivt sinn skaper trivsel for ein sjølv og det skapte eit konstruktivt syn på dagens livssituasjon. 

No våger eg å forlate soverommet utan frykt for at dei eg bur med skal bli angrepet av den frustrerte Solveig. Dei skal heller oppleve å bli oppmuntra av ei Solveig som trives i kroppen sin og med livet sitt...!  

Har lagt ut video av dagens «Elske meg sjølv» til oppmunring. Kanskje dette er noko du også vil prøve over deg sjølv?! 

Good luck! 

PS! Dette er opptak etter stormen har roa seg og freden har inntatt min lille verden ;)

Skuleveien heim...

Amerikansk innsekt...